Ετήσια αύξηση 9,6% κατέγραψαν οι εξαγωγές οικιακών συσκευών στην Κίνα, καθώς ανήλθα στα 75,1 δισ. δολάρια το 2018 σημειώνοντας ρεκόρ πέρυσι, σύμφωνα με την έκθεση του Κινεζικού Εμπορικού Επιμελητηρίου για τις εισαγωγές και εξαγωγές μηχανημάτων και ηλεκτρονικών προϊόντων που δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη.

Οι επιδόσεις των λοιπών Περιφερειών

Η ομοσπονδιακή στατιστική υπηρεσία δήλωσε πως οι συνολικές εξαγωγές αγαθών μειώθηκαν 1,3%

Στα 2,6 δισ. ευρώ ανήλθε τον Φεβρουάριο η αξία των ελληνικών εξαγωγών, παρουσιάζοντας αύξηση ύψους 9,3%, με την ΕΛΣΤΑΤ να δείχνει ότι την ίδια περίοδο το 2018 οι εξαγωγές ανέρχονταν στα 2,6 δισ. ευρώ.

Δύσκολος, αλλά όχι ανέφικτος είναι ο στόχος για αύξηση των ελληνικών εξαγωγών στο 50% του ΑΕΠ ώς το 2025, όπως προβλέπει η αναπτυξιακή στρατηγική της κυβέρνησης, σύμφωνα με όσα επισήμανε σήμερα, από τη Θεσσαλονίκη, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Γιάννης Δραγασάκης.

Τη γεωπολιτική σημασία και το στρατηγικό όραμα της Ελλάδας για την ευρύτερη περιοχή, ανέλυσε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που οργανώθηκε στο πλαίσιο της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον.

«Δύσκολη επιλογή» που όμως δείχνει την αποφασιστικότητα της Αθήνας «να διαμορφώσει μία στρατηγική που ανοίγει ορίζοντες» χαρακτήρισε την επίλυση του Μακεδονικού ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο του Πανελλήνιου Συνεδρίου Εξαγωγέων.

H συνεισφορά των ελληνικών εξαγωγών στο παγκόσμιο εμπόριο παραμένει καθηλωμένη στο 0,18% για δεκαετίες, τονίζει ο ΣΕΒ. Είναι σαφές, υποστηρίζει ο Σύνδεσμος, ότι η «Ελλάδα που παράγει» δεν υστερεί επειδή οι επιχειρήσεις δεν έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν αξία και θέσεις εργασίας, αλλά επειδή συνεχίζει να πλήττεται από αντικίνητρα.

 

Όσο η παραγωγική βάση δεν διευρύνεται, το εμπορικό έλλειμμα δεν μειώνεται (-€17,3 δισ. το ισοζύγιο αγαθών χωρίς καύσιμα το 2018, έναντι -€16,1δισ. το 2017), ενώ ο παραγωγικός ιστός της χώρας (ειδικά οι ΜμΕ) δυσκολεύεται να ακολουθήσει ισότιμα τις ραγδαίες εξελίξεις της ψηφιακής εποχής. Όταν μια μεγάλη μεταποιητική επιχείρηση αποχωρεί από την Ελλάδα ή/και μια μεγάλη επένδυση επιλέγει άλλη χώρα, μειώνεται δραστικά το πελατολόγιο των ΜμΕ, ειδικά στην περιφέρεια.

 

Η αποβιομηχάνιση είναι συνέπεια μεταρρυθμιστικών καθυστερήσεων σε ποιότητα θεσμών, βελτίωση διεθνούς επενδυτικής ανταγωνιστικότητας, εξάλειψη αθέμιτου ανταγωνισμού λόγω φοροδιαφυγής και λαθρεμπορίου, ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας, πολιτικές που δεν εγκλωβίζουν σε μικρά επιχειρηματικά μεγέθη, άρση υπερ-φορολόγησης επιχειρήσεων και εργασίας, μείωση του κόστους χρηματοδότησης μέσα από μείωση του εθνικού κινδύνου (country risk), άρση καθυστερήσεων στη δικαιοσύνη, διάθεση κοινοτικών πόρων με γνώμονα την προστιθέμενη αξία και όχι τις δαπάνες, κτλ.

 

Κατά τον ΣΕΒ, η χώρα μας για δεκαετίες υιοθέτησε πολιτικές που οδήγησαν στην αποδυνάμωση της παραγωγικής βάσης. Ως αποτέλεσμα, η μεταποίηση σήμερα δυσκολεύεται να βρει ταχύ βηματισμό βελτίωσης της συνεισφοράς της στο ΑΕΠ από 9,6% στο 12%.

 

Ωστόσο, παρά τα προβλήματα της πολυετούς κρίσης, η μεταποίηση παραμένει σημαντική στην οικονομία. Η συμμετοχή της στις εξαγωγές προϊόντων φτάνει το 85% (στο 90% με καύσιμα), με πάνω από 220 εξαγωγικούς προορισμούς και 12% βελτίωση το 2018 (στο 17% με καύσιμα). Αναβαθμίζεται με πάνω από €26 δισ. επενδύσεις ακόμα και μέσα στην κρίση, με τις επενδύσεις μηχανολογικού εξοπλισμού να αυξάνονται 16% το 2018.

 

Στο πλαίσιο του πανευρωπαϊκού δημοσίου διαλόγου ο ΣΕΒ επαναλαμβάνει την ανάγκη εθνικής συνεννόησης σε μια βιομηχανική στρατηγική. Επιπλέον, αναδεικνύει τις πλέον κρίσιμες παρεμβάσεις για τη βιομηχανική αναγέννηση.  Ειδικότερα:

 

Φορολογία

1. 30% συνδυαστική μείωση φορολογίας σε επιχειρήσεις (φόρος κερδών και ασφαλιστικές εισφορές).

 

2. Οριζόντια επενδυτικά κίνητρα (υπερ-αποσβέσεις ή/και επιταχυνόμενες αποσβέσεις), ειδικά για τεχνολογικό εξοπλισμό και γραμμές παραγωγής για τις ανάγκες του Industry 4.0 και ενσωμάτωσης καινοτομίας.

 

3. Σημαντική μείωση στις ασφαλιστικές εισφορές των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.

 

Άρση εμποδίων

4. Απλοποίηση αδειοδότησης (ειδικά της περιβαλλοντικής) αλλά και κατάργηση αδειοδοτήσεων βάση όχλησης.

 

5. Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης μέσα από την ψηφιοποίηση των διαδικασιών αλλά και κατάρτιση των δικαστών σε οικονομικά και επενδυτικά θέματα.

 

Αγορά ενέργειας

6. Ταχεία αναδιάρθρωση σύμφωνα με το Μοντέλο Στόχου (Target model) και θέσπιση ρυθμιστικού πλαισίου για την εφαρμογή νέας δομής, περιλαμβανομένης της δυνατότητας διμερών συμφωνιών και εισαγωγών ενέργειας.

 

7. Ολοκλήρωση εγχωρίων και διεθνών συνδέσεων (πχ νησιά Αιγαίου, Κρήτη, Ιταλία). Ανταγωνιστικό κόστος με μείωση επιβαρύνσεων στην βιομηχανία, ενδεικτικά κατάργηση διάκρισης μέσης τάσης (€5 /MWH) και διαμόρφωση ΕΦΚ στο επίπεδο υψηλής τάσης (€2,5/MWH), εξορθολογισμός τελών δικτύων, κτλ.

 

Χρηματοδότηση

8. Πλήρως λειτουργικό και συνεκτικό, προ-πτωχευτικό και πτωχευτικό πλαίσιο, για την υπέρβαση της αρνητικής κληρονομιάς της κρίσης.

 

9. Αναμόρφωση κρατικών ενισχύσεων (ΕΣΠΑ και αναπτυξιακοί νόμοι) ώστε να δίδονται βάσει κριτηρίων απόδοσης και παραγωγικής μεγέθυνσης και όχι βάσει δαπανών.

 

Δεξιότητες προσωπικού

 

10. Up-skilling και re-skilling με δεξιότητες που προσφέρουν πλεονέκτημα στην 4η βιομηχανική επανάσταση.

Οδηγώντας σε αύξηση του ΑΕΠ κατά 1,9% το 2018

Στο ποσό των 2.502,2 εκατ. ευρώ ανήλθε η συνολική αξία των εξαγωγών τον Ιανουάριο 2019, έναντι 2.541,3 εκατ. ευρώ κατά τον ίδιο μήνα του 2018, παρουσιάζοντας μείωση 1,5%.